In onze blogs nemen we jullie in briefwisseling mee in onze uitdagingen, onzekerheden, geluksmomenten en dromen.
Lieve Femke,
Inderdaad ons derde ‘kindje’, onze gezamenlijke onderneming. Nieuw terrein, onbekend en heeft al onze aandacht nodig om het eerste jaar te halen. Een product dat uit ons beiden is ontstaan. Ik vind het erg spannend omdat het een kijkje is recht in mijn ziel.
Tijdens het superrelatieweekend van 365 dagen succesvol, werd wederom bevestigd dat dit mijn pad is; verbinding in liefde en de ontwikkeling van kinderen. Het voorlezen van de brief aan alle gescheiden ouders door Isa was hartverscheurend mooi. Dit is wat we als partners ten alle tijden willen voorkomen. Een kind moet kunnen opgroeien in een veilige en liefdevolle omgeving. Zodat ze kunnen leren wat liefhebben is, hoe je jezelf kan zijn in een relatie en dat je relatie de veilige thuishaven is om jouw mooiste leven te creëren.
Het verrast mij telkens weer dat we als ‘mens’ zo snel de verbinding kunnen verliezen met de persoon waar we het meest van houden. Wat maakt dat we zo in elkaar zitten?
Ik ben natuurlijk geen uitzondering op die regel, wij hebben zelf ervaren hoe we de verbinding met elkaar volledig zijn kwijt geraakt. Als ik terug kijk op die tijd; wat voelde ik mij eenzaam, angstig en onbelangrijk.
Twee jonge kinderen zouden ons toch moeten verbinden in die tijd!?
Ik vluchtte in werk, hobby’s, spullen kopen of een paar glazen wijn. Op mijn werk was ik iemand, hadden mensen mij nodig en werd ik wel ‘gezien’. Ik zat op sommige momenten liever op mijn werk dan thuis en ik ging daardoor alleen maar harder werken. Mijn hele blik op het leven en de wereld werd negatiever.
Ik kon je voor mijn gevoel niet meer bereiken en mijn liefde voor jou droogde langzaam op. Was er toen maar iemand in mijn omgeving geweest die mij wakker had geschud en uitgelegd had hoe ik dit kon omdraaien. Maar in plaats daarvan kreeg ik het advies: ‘Laat maar even, het waait wel over. Ze is net moeder, 30 en even opzoek naar zichzelf’. Uiteindelijk ging het natuurlijk niet alleen om jou, maar ging het vooral over mij. Wat wilde ik eigenlijk, waarom kwam ik telkens in dezelfde situaties terecht en welke les had ik te leren? Onze relatiecrisis was onvermijdelijk.
Het Chinese woord voor ‘crisis’ bestaat uit twee karakters: gevaar ‘危‘ en kans ‘机‘
Ik had onze relatiecrisis nodig. Nodig om te kunnen transformeren van de angst om alleen te zijn, naar onvoorwaardelijke liefde. Het besluit om ‘ons’ (onszelf en onze relatie) weer het middelpunt van ons leven te maken, heeft alles veranderd. Niet alleen onze relatie maar ook mijn kijk op het leven en de wereld. Wat wij nu samen hebben is voor mij de basis om te creëren met lef en ons droomleven stap voor stap vorm te geven.
De belangrijkste les(sen) die ik hieruit gehaald heb zijn; mijn behoeften te uiten en jouw niet meer verantwoordelijk te maken voor mijn geluk. Als ik het gevoel heb dat ik de verbinding verlies, stop ik die niet meer weg, vlucht ik niet meer naar mijn werk en ga ik mij niet meer als een ‘eikel’ gedragen met de hoop aandacht te krijgen. Ik ga naar binnen, herken mijn behoefte, onderzoek wat de aanleiding is en kijk wat ik hier zelf aan kan doen. En dat is ook jou laten weten wat ik mis.
Ik ben die crisis zo dankbaar! Ik heb zoveel geleerd op dit gebied van mijzelf, jou, therapeuten, coaches, schrijvers en mensen om ons heen. Groei staat gelijk aan geluk, ook op dit gebied. Dat merk ik elke dag weer doordat we elke dag toepassen wat we geleerd hebben en blijven investeren. Ik voel op steeds meer niveau’s de verbinding en onze band wordt steeds dieper en intenser.
X Mark
Leave a Reply