In onze jeugd zijn ons dingen ‘aangedaan’, geen enkele ouder is perfect, dus in meer of mindere mate is er niet altijd aan je behoeften voldaan. Je hebt geleerd dat je ouders bepaald gedrag goedkeurden en ander gedrag niet. Je bent je hierdoor gaan aanpassen zodat je er zeker van kon zijn dat je liefde zou krijgen. Dit zijn allemaal onbewuste processen geweest maar al die herinneringen liggen opgeslagen in onze ‘oude’ hersenen. Deze hersenen zijn tijdloos en niet persoonsgebonden.
Al die herinneringen van vroeger dragen we met ons mee, vormen, beelden en overtuigingen, over onszelf, over de ander, over relaties en over de liefde.
Op zoek naar je ouders
In je volwassen leven ga je daarom op zoek naar de persoon die jou gaat geven wat je ouders hebben nagelaten. We gaan op zoek naar de perfecte Imagomatch.
Een Imagomatch houdt in dat meerdere eigenschappen van je ouders/verzorgers (zowel positief als negatief) overeenkomen met een potentiële partner. Je hersenen zijn altijd actief aan het scannen om te zien of er een Imagomatch is. Dit is ook de reden dat wanneer je in een grote groep mensen bent, je aandacht vaak bij iemand blijft ‘hangen’. Je hersenen hebben daar een herkenning geregistreerd.
Zo werkt het met verliefd worden dus ook, ook al ken je diegene nog niet, je voelt je wel aangetrokken tot diegene. Onbewust zijn hier de negatieve eigenschappen aan het werk. Want waar de positieve eigenschappen van iemand de lijm zijn van de relatie, dat maakt dat je iemand leuk vindt en bij die ander wilt zijn, zorgen de negatieve eigenschappen voor de aantrekkingskracht. Hoe meer overeenkomsten hoe groter de aantrekking tot diegene. Dat is ook gebeurd bij jullie eerste kennismaking. Er was een overeenkomst met eigenschappen die je hebt opgeslagen van jullie ouders. Je oude hersenen hebben een gevoel gehad van ‘dit is iemand die mij gaat koesteren, liefhebben, verzorgen, mijn behoeften gaat vervullen en al die andere dingen goedmaken die mijn opvoeders nagelaten hebben’.
Interessant toch!? Aangezien dit een geheel onbewust proces is van de ‘oude’ hersenen, willen wij dit bij jullie graag meer bewust maken. Zodat jullie echt gaan snappen waarom je een relatie bent aangaan met elkaar en wat je onbewust van die ander wilt krijgen maar niet krijgt.
Verborgen agenda
Want daar gaat het dus vaak mis. Omdat we een verborgen agenda meenemen in de relatie (onvervulde behoefte) hebben we de verwachting dat de ander goed gaat maken wat je ouders nagelaten hebben. Wanneer dat niet gebeurd zijn we teleurgesteld en worden we boos. We gaan minder hard ons best doen voor die ander, want ‘we hebben nu toch wel lang genoeg aan de behoeften van die ander voldaan, nu is het tijd voor die van mij’. En dan beland je in een machtsstrijd met elkaar. Je gaat elkaar dingen verwijten, je uit kritiek, er ontstaan steeds vaker conflicten en irritaties omdat je maar niet krijgt waar je onbewust naar verlangd.
Conflict is groei
Vaak gaan stellen op dit punt uit elkaar of ze leven langs elkaar verder. Zonde! Want juist dit is het moment om zowel persoonlijk als samen te groeien en te ontwikkelen. Conflict is namelijk groei die wil ontstaan.
Een Imagomatch geeft aan dat er een hoop heling kan plaatsvinden en er dus een hoop groei kan ontstaan! Dit omdat de (onbewust) onvervulde behoeften van jou als kind, met behulp van je partner geheeld kan worden. Dit betekent niet dat de ander verantwoordelijk is voor jouw proces en geluk, uiteindelijk blijf je er zelf verantwoordelijk voor om de delen van jezelf die ondergesneeuwd zijn geraakt in je jeugd, weer tot leven te brengen.